Nasze pierwsze spotkanie z Olą i Michałem było od razu fotograficznym wyzwaniem. I to niemałym! Łatwiej się pracuje – zarówno fotografowi jak i parze – gdy znamy się nawzajem choć ciut lepiej niż wcale. Na szczęście od razu złapaliśmy dobry kontakt, okazało się, że nadajemy na podobnych falach, a to przełożyło się na efekt naszej wspólnej pracy w postaci prezentowanych przeze mnie zdjęć.

Z tej sesji pamiętam porywisty wiatr – podejrzewam, że Oli i Michałowi też jeszcze szumi w uszach, ale mam nadzieję, że wspominają tę sesję z uśmiechem, a może nawet z lekką nostalgią? Bo ja trochę tak, zwłaszcza teraz, gdy patrzę na ten las i przestrzeń…